The secret of how Michigan’s Jiffy mix maker keeps its products affordable

Door Breana Noble, bnoble@detroitnews.com

Chelsea – De prijzen voor boodschappen zijn jaar-op-jaar met ongeveer 3% gestegen terwijl Amerikanen hun Thanksgiving-maaltijden bereiden, maar het winkelend publiek kon deze maand nog steeds Jiffy’s muffinmix met zes mais in zijn onmiskenbare blauw-witte dozen voor slechts 50 cent in de schappen van Walmart vinden.

Verstoringen van de toeleveringsketen, hogere energie- en arbeidskosten en nieuwe tarieven hebben bijgedragen aan de stijging van de voedselkosten voor Amerikanen. Jiffy mix-moederbedrijf Chelsea Milling Co. is er echter in geslaagd om zijn goedkope product aan te bieden met Howard S. Holmes II, CEO en president van het particuliere bedrijf, en schrijft dat toe aan de locatie in Michigan met toegang tot de landbouwproductie in het Midwesten en spoor- en snelwegvervoer.

Dat draagt ​​bij aan de groei van de fabrikant van droge goederen in zijn retail- en foodserviceactiviteiten en aan de uitbreiding naar nieuwe markten.

“We hebben als Amerikaanse consumenten allemaal de prijzen zien stijgen en stijgen, en ik denk dat Chelsea Milling Firm geweldig werk heeft geleverd om dat te bestrijden,” zei Holmes. “De nabijheid van onze primaire ingrediënten is een grote issue. Omdat we in het zuidoosten van Michigan, Michigan en het Midwesten wonen, is het erg agrarisch, dus onze nabijheid tot tarwe, maïs en suiker hoef je niet ver te zoeken.”

Hij merkte ook op dat Chelsea gunstig gelegen is aan de Interstate 94 in het zuiden, de I-96 in het noorden en de I-75 in het oosten. Bovendien loopt er een spoorlijn door het terrein van het bedrijf.

“Het is gemakkelijk om onze ingrediënten te verkrijgen, dus verzendkosten hebben aanzienlijk minder invloed op onze productiekosten dan andere,” zei Holmes. “Als we ingrediënten en materialen tegen hogere kosten zouden importeren, zouden we waarschijnlijk moeite hebben om onze prijzen zo constant te houden als ze nu zijn.”

Witte silo’s met ‘Jiffy’-mixen’ rijzen boven het centrum van Chelsea op. Het is hoogseizoen tijdens het derde en vroege vierde kwartaal. Er rijden meer dan 230 vrachtwagens per week van en naar de enige fabriek van het bedrijf, die meer dan 400.000 vierkante meter beslaat. Het bedrijf zal jaarlijks 32 miljoen ton maïs gebruiken en gemiddeld meer dan 1,3 miljoen dozen per dag verpakken, en zelfs meer kilo’s dan dat voor zijn foodserviceactiviteiten.

Jiffy heeft volgens het bedrijf 92% van het Amerikaanse marktaandeel voor maïsmuffins, ongeveer 65% van de markt voor bereide muffinmixen en 67% van de waardemarkt voor mixen waarbij een doos minder dan $ 1 per stuk kost.

De betaalbaarheid en toegankelijkheid van producten maken lange tijd deel uit van de erfenis van het bedrijf, zegt Holmes, de vijfde generatie die het bedrijf leidt. Zijn overgrootmoeder, Mabel White Holmes, merkte in 1930 op dat een jongen uit de buurt, opgevoed door een alleenstaande vader, een droog en arduous ‘witte hockeypuck’-koekje had ingepakt voor de lunch. Omdat hij zich realiseerde dat bakken vanaf het start voor sommige gezinnen een uitdaging was, bedacht Holmes een kant-en-klare bakmix voor alle doeleinden ‘zo eenvoudig dat zelfs een man het kan’.

Ze was goed gepositioneerd. In 1901 richtte Harmond Holmes de Chelsea Milling Co. op om groothandelmeel te verkopen. De familie Holmes maakte sinds de jaren tachtig van de negentiende eeuw deel uit van Chelsea Curler Mill. Jiffy was aanvankelijk een bijproject, maar breidde zich in de daaropvolgende decennia uit met een taartkorstmix in 1940 en de maïsmuffinmix in 1950, vorig jaar in november het nummer 1 droge kruidenierswarenartikel van de Verenigde Staten, historisch gezien de grootste boodschappenmaand van het land. In de jaren zestig verliet CMC de groothandel in meel volledig om zich aan het merk Jiffy te wijden.

Tegenwoordig heeft Jiffy 14 retailproducten in supermarkten en dollarwinkels. Pas vorig jaar breidde het zich uit naar Canada, en Holmes hoopt ook Mexico te betreden. In Europa werkt het bedrijf veelal through een distributeur. Internationale directe verkoop had minder prioriteit.

“We kwamen erachter dat Canada een beetje een voedselkostenprobleem had”, zei Holmes. “Wat we in de VS meemaakten vanuit het oogpunt van inflatie, vooral vanuit het oogpunt van voedselkosten, hadden ze echt moeilijk mee. Dus om een ​​waardegericht product te brengen en het te introduceren bij Canadese retailers was voor ons de perfecte timing om echt die stap te zetten.”

Dit jaar heeft president Donald Trump echter heffingen van 25% op Canada en Mexico uitgevaardigd, met vergeldingsmaatregelen van beide landen. Het is iets waar het bedrijf mee om moest gaan, maar het heeft de internationale expansie niet tegengehouden. Er was aanvankelijk enige weerstand van Canadezen die Amerikaanse producten boycotten, zei hij, maar dat kwam en ging snel.

In 2008 begaf het bedrijf zich ook in de foodservicesector, omdat de definitie van gemak bleef verschuiven. Die productie van Jiffy-watermengelingen en CMC-mixen van het goedkope merk levert het retailkanaal nu in ponden op. Het bedrijf werkt eraan om verder uit te breiden naar gezondheidszorg, onderwijs, leisure, horeca, stadions, luchtvaartmaatschappijen en cruiseschepen.

Holmes weigerde omzet- of winstcijfers bekend te maken en hoe de groei van het bedrijf eruit ziet, maar zei dat beide divisies goed zijn en dat CMC gezond is.

Zijn vader, ‘Howdy’ Holmes, kwam in 1987 bij het bedrijf na een carrière in het raceautorijden, waaronder een Rookie of the 12 months-erkenning van de Indianapolis 500 uit 1979. Het bedrijf had moeite om de overgang te maken van een familiebedrijf naar een krachtpatser voor de lange termijn. Howdy, die vandaag de dag nog steeds voorzitter is van de raad van bestuur en cultureel en strategisch adviseur, heeft gezegd dat hij CMC heeft omgezet van een eenmanszaak naar een ‘professioneel geleid bedrijf’, waarbij niet-familieleden in de raad van bestuur zijn opgenomen en buitenstaanders als managers.

Zijn zoon weigerde particulars te geven over het aantal mensen dat momenteel eigenaar is van CMC, maar het is een kleine groep en er zijn geen plannen om te verkopen, hoewel het bedrijf in het verleden aanbiedingen heeft gehad. Particulier eigendom geeft het bedrijf flexibiliteit en de mogelijkheid om meer risico’s te dragen dan wanneer het in staatseigendom zou zijn, zei hij, en voegde eraan toe dat er nooit ontslagen zijn geweest.

In plaats daarvan suggereerde Holmes dat CMC wellicht interesse heeft in overnames, een methode van groei en modernisering die het bedrijf in het verleden niet heeft gevolgd. In 2026 is het ook van plan een aantal nieuwe producten te introduceren die landelijk in de schappen van supermarkten zullen liggen en “een beetje buiten onze kern liggen”, plaagde Holmes. De laatste keer dat het een nieuw retailproduct introduceerde was Jiffy’s honingmaïsmuffinmix, zes jaar geleden.

“Het zou een enorme misstap zijn om wat we hebben gedaan de rug toe te keren”, zei hij over zijn visie als CEO. “Het vergroten van onze retailvoetafdruk, het verkrijgen van meer producten en meer klanten, het bewust zijn van welke developments we kunnen accepteren – productontwikkeling aan de retailkant zal een grote focus van ons zijn.”

In Chelsea zijn er smaaktestruimtes voor die nieuwe producten en leveranciers. Het bedrijf heeft ook meeneemkits om mengsels te testen die in de keuken thuis zijn gemaakt. Werknemers maken vaak deel uit van de steekproefomvang, maar het bedrijf voert ook assessments uit met buitenstaanders en op hogeschool- en universiteitscampussen of huurt daarvoor een bedrijf in.

Overgang productie

Als je door de fabrieksvloeren loopt, is de transitie ook duidelijk zichtbaar. Productielijnen die dateren uit de jaren veertig worden verwijderd voor nieuwe apparatuur die sneller en meer geautomatiseerd is. De nieuwere machines kunnen 80 dozen per minuut produceren, vergeleken met 65 per minuut.

Het bedrijf vertrouwt op pensioneringen en ander vrijwillig vertrek voor veranderingen in het personeelsbestand. Tegenwoordig worden er echter meer monteurs voor de machines ingehuurd dan operators die de dozen moeten verpakken. Dankzij een grotere efficiëntie en minder verspilling kunnen kostenbesparingen worden doorgegeven aan de consument, zei Holmes.

Niettemin viert een hele reeks werknemers hun 40-jarig jubileum bij het bedrijf, en iemand die hier 50 jaar werkte, is deze zomer met pensioen gegaan. Een paar medewerkers zeiden dat ze het leuk vinden dat CMC een familiebedrijf is en zich ook zo voelt, en dat ze de mogelijkheid bieden om hun eigen bedrijf te ondersteunen. Echtgenoten, hun kinderen en andere familieleden zijn te vinden onder het personeelsbestand.

“Het is een goed loon, goede secundaire arbeidsvoorwaarden en een goede verzekering”, zegt Kristine Adams, 64, uit Brooklyn, een lijnoperator die al 35 jaar bij het bedrijf werkt. “Ik ben een alleenstaande moeder. Ik zou mijn kinderen kunnen opvoeden.”

Joe Carpenter, 38, uit Jackson, die al twee jaar machinemonteur is, voegde eraan toe: “Het werk verschilt niet veel van andere voedselproductie, maar het is erg gezinsgericht.”

Het startloon bedraagt ​​ongeveer € 27,- per uur. Het bedrijf heeft werknemers uit de auto-industrie aangetrokken die op zoek zijn naar stabiliteit die vaak ontbreekt in de cyclische transportsector, aldus Scott Hammett, HR-manager. Het biedt ook carrière- en persoonlijke ontwikkeling- en welzijnsbronnen voor werknemers.

Toen Howdy Holmes aan de macht kwam, werkten de arbeiders vaak overuren. Hij voerde veranderingen door, zodat er vandaag de dag een drieploegendienst is die vijf dagen per week draait. Vorig jaar werkten de medewerkers twee weekenden per jaar.

Niettemin benadrukte Holmes consistentie als een kernwaarde van CMC. Het is een product waar retailers op kunnen vertrouwen dat alle bestellingen jarenlang worden gevuld, zei hij, en dat dezelfde ingrediënten worden gebruikt.

Dat zou op een aantal uitdagingen kunnen stuiten, omdat developments steeds meer naar de ingrediënten van voedingsproducten kijken. Gebutyleerd hydroxytolueen, dat wordt aangetroffen in het maïsbroodmengsel, is een synthetisch conserveermiddel dat de Federal Drug Administration heeft toegevoegd aan een geprioriteerde lijst van voedselchemicaliën die moeten worden beoordeeld na het op de markt brengen.

Holmes zei dat de voedingsindustrie een sterk gereguleerde industrie is, en dat de inkoop van graan, een product dat altijd een primair Amerikaans handelsartikel is geweest, voornamelijk afkomstig uit de velden van het Midwesten, een veilige gok is.

“We zijn ons zeer bewust van de producten en ingrediënten”, zei hij. “Ik wil je niet te veel bedrijfsgeheimen geven, maar dat staat altijd voorop.

“We willen nooit de nieuwe Coca-Cola-ervaring ervaren”, voegde hij eraan toe, verwijzend naar de opnieuw geformuleerde popblunder “New Coke” uit 1985. “Zo is het product al 76 jaar lang gebruikt voor familiebijeenkomsten en vakanties. Betrouwbaarheid en consistentie zijn een recept voor succes, en een recept dat we altijd zullen blijven aanbieden aan de Noord-Amerikaanse consumenten.”

De fabriek bood vroeger rondleidingen aan voor het publiek en scholen. Die eindigden tijdens de COVID-19-pandemie, en na verschillende pensioneringen op de tourafdeling zijn ze niet meer hervat. Maar CMC organiseerde wel een evenement ter ere van de eerste Nationale Jiffy Combine Day op 1 oktober, waarbij werknemers, hun households en leden van de gemeenschap ter plaatse werden verwelkomd met een optreden van de antropomorfe maïsmuffinmixbox-mascotte genaamd Corny J. Field.

“Jiffy is een geweldige companion voor de gemeenschap”, zei burgemeester Kate Henson. “Ze sponsoren een ruime meerderheid van de evenementen die in de stad plaatsvinden. Om genoeg van je gemeenschap te houden om deze hele dag te creëren die natuurlijk Jiffy eert, maar in werkelijkheid de gemeenschap viert die helpt hen sterk te houden, zijn we blij dat we ze hebben.”

Voor het grootste deel houdt het bedrijf zich echter op een laag pitje. Het is ook een van de voordelen ten opzichte van zijn rivalen. Historisch gezien heeft het geen marketingbudget gehad; er worden geen advertenties of kortingsbonnen uitgegeven. In plaats daarvan noemt Holmes de terugkerende klanten en de mond-tot-mondreclame die over generaties heen is opgebouwd de beste adverteerder.

“Het is in veel opzichten onnodig”, zei Holmes over adverteren. “Wij zijn van mening dat het gewoon iets is dat we through de prijs van onze goederen aan de consument moeten doorgeven om die kosten te dekken. Dat is niet iets waar we ooit in geïnteresseerd zijn geweest.

“Ons merk is heel erg bekend,” voegde hij eraan toe, “een van de meest bekende merken in de Verenigde Staten op het gebied van voedingsmiddelen. En dat we een product hebben dat het nummer 1 droge kruidenierswarenartikel in de Verenigde Staten is, zegt veel over het soort advertising and marketing, of het gebrek daaraan, strategieën die ons hebben geholpen te komen waar we nu zijn.”